Rodziny bywają różne i nie ma co do tego cienia wątpliwości. Jednak najważniejsze, żeby ich członkowie się wzajemnie kochali, bo nie ma nic cenniejszego niż więzy krwi.
Klasyfikacje społeczne rodzin
Aby takowe w ogóle przeprowadzić, trzeba wziąć pod uwagę kilka czynników. Pierwszy to liczebność. Ze względu na nią rodzinę można podzielić na wielodzietną i tylko z jednym potomkiem. Rodzina wielodzietna nie zawsze cieszy się poważaniem społecznym, gdyż do niej przypisuje się niemal z automatu takie przywary jak ubóstwo, pijaństwo czy nieuświadomienie. To ono według wielu jest przyczyną tak dużej liczby dzieci. Jest to opinia krzywdząca, gdyż niektóre pary mają tak liczną rodzinę, bo tego właśnie chciały, a nie w wyniku braku antykoncepcji hormonalnej. W przypadku rodzin z jednym dzieckiem komentarze są raczej pozytywne lub neutralne.
Klasyfikacje społeczne rodzin można też ustalić na podstawie innego kryterium, a mianowicie czy dziecko wychowuje się w pełnej, czy niepełnej rodzinie. O pełnej rodzinie można mówić wtedy, gdy dzieckiem zajmuje się i mama i tata. Niepełna rodzina jest wtedy, gdy jedno z rodziców założyło nową rodzinę i odeszło lub po prostu zmarło.
Dla kondycji psychofizycznej dziecka lepiej jest, gdy ma obok siebie obojga rodziców. Rodziny dzielą się również na biologiczne i zastępcze. Tą pierwszą z dzieckiem wiążą więzy krwi, ale nie jest ona w stanie zapewnić dziecku schronienia i bezpieczeństwa, bo targają nią silne nałogi lub jeszcze nie dorosła do odpowiedzialnego rodzicielstwa. O rodzinie adopcyjnej mówi się, gdy zabiera do siebie sieroty lub półsieroty, by je wychować i dać i namiastkę normalnego, ciepłego i co najważniejsze stabilnego domu.
Inne modele rodzin
Wyróżnia się jeszcze rodziny mieszane, to znaczy takie, które powstały na skutek związku dwojga rozwodników, którzy mieli dzieci z poprzedniego małżeństwa. Poskładać taką rodzinę w całość i sprawić, żeby się polubiła i pokochała, wcale nie jest łatwo. Niemniej w rodzinie każdy powinien czuć się dobrze i spokojnie, bo taka jest idea jej zakładania. Rodzeństwo z krwi i kości czy to przyrodnie powinno się wzajemnie wspierać i sobie pomagać.
W żadnym wypadku nie powinno rywalizować o względy rodziców, bo to nigdy nie prowadzi do niczego dobrego. Z rodziną powinno się żyć na co dzień i przeżywać zarówno smutki, jak i radości. Karygodne jest natomiast zachowanie, gdy członkowie jednej familii spotykają się przy stole wigilijnym tylko z czystego przyzwyczajenia i rutyny, a nie łączą ich tak naprawdę, i to od dawna żadne więzi formalne. Słowem pałają do siebie jadem i nienawiścią.
